Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Η ΑΠΟΧΗ, Η ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ (;!)

Η ΑΠΟΧΗ, Η ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ (;!)
Άρχισαν οι πρώτες (δημοσιογραφικές και μη) απόπειρες να προβλεφθούν τα ποσοστά της αποχής των ψηφοφόρων στις επερχόμενες εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο οι οποίες καταλήγουν να συμπυκνώσουν το δίλημμα στο ερώτημα: «Εκλογές ή τριήμερο;» Όπου η δεύτερη επιλογή θα εκτοξεύσει – λένε – σε πρωτοφανή επίπεδα την εκλογική αποχή.
Ακούω τόσο συχνά τελευταία τη λέξη «αποχή» ως αυτονόητη που άρχισα να ανησυχώ. Και χθες αποφάσισα να ξαναπιάσω τη λέξη από την αρχή, να αρχίσω από τον ορισμό. Διαβάζω σε έγκριτο λεξικό και μεταφέρω: «αποχή: από το ρήμα απέχω: δε συμμετέχω συνειδητά σε κοινή δραστηριότητα». Υπάρχει όμως ακόμα ένα ρήμα εκεί, το ρήμα επέχω, που σημαίνει «τηρώ στάση ουδετερότητας» (από το επέχω προκύπτει η εποχή).
Και αναλογίζομαι: Είναι δυνατόν να θέλουμε είτε να μη συμμετάσχουμε συνειδητά είτε να τηρήσουμε στάση ουδετερότητας στις Ευρωεκλογές στις 7 του Ιούνη; Σε μια εποχή που τα κοινωνικά και τα ευρύτερα προβλήματά μας βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους, σε μια εποχή που ως Έλληνες πολίτες βιώνουμε δραματικά τα αποτελέσματα της κακοδιαχείρισης της τελευταίας κυβέρνησης που συνεπάγεται και την μειωμένη εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων μας, είναι δυνατόν εμείς να αφήσουμε να αποφασίσουν άλλοι για εμάς, χωρίς εμάς;
Έχει γίνει κουραστική η μόνιμη δικαιολογία της κυβέρνησης περί παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η κρίση όμως είναι μια πραγματικότητα που απαιτεί πολιτική βούληση και σαφή πολιτικό σχεδιασμό. Πολιτική σημαίνει ακριβώς αυτό: παίρνω πρωτοβουλίες για να διαχειριστώ την κρίση. Δε σημαίνει απλώς διαπιστώνω την κρίση και την χρησιμοποιώ σαν άλλοθι για το πάγωμα μισθών και συντάξεων, για την αντιαγροτική πολιτική, για την άμβλυνση των κοινωνικών προβλημάτων.
Μια και είμαστε ελαιοπαραγωγικός νομός να επισημάνω το εξής χαρακτηριστικό: Ανακοινώθηκε πρόσφατα το περιβόητο «πακέτο Χατζηγάκη», αυτό για τις αποζημιώσεις των πληγέντων αγροτών. Ποια είναι η βασική φιλοσοφία του; Διαβαθμίζει τους αγρότες σε τρία επίπεδα και τους αποζημιώνει με διαφορετικό ποσό την κάθε κατηγορία. Γιατί διαφορετικό ποσό, δεν είναι κατανοητό. Πάντως, για να μιλήσουμε με δεδομένα, εκεί που οι ελαιοπαραγωγοί της Χίου θα αποζημιώνονται με 15 ευρώ το στρέμμα, οι… πλούσιοι Μεσσήνιοι ελαιοπαραγωγοί θα αποζημιώνονται με 9 ευρώ το στρέμμα.
Ως οικονομολόγος θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι αυτό δεν είναι πολιτικό πρόγραμμα αντιμετώπισης της κρίσης. Είναι φθηνό κόλπο διάσπασης του αγροτικού μετώπου. Βέβαια θα μου πείτε αυτός είναι ο χαρακτήρας της φιλελεύθερης οικονομίας: διαίρει και βασίλευε…
Η ανεργία φέτος το Φεβρουάριο στις ηλικίες 18 – 44 λένε ότι έφτασε στη χώρα μας το 9,1%, που σημαίνει πρακτικά 56.828 άνεργοι νέοι παραπάνω από το 2008!
Ψάχνοντας να δω αν υπάρχει πολιτική πρόταση αντιμετώπισης της ανεργίας, πέφτω πάνω στο παρακάτω ασύλληπτο που διάβασα σε πρωτοσέλιδο στον Τύπο. Για να είμαι ειλικρινής κοίταξα την ημερομηνία να δω αν έχουμε Πρωταπριλιά: « Ο φορολογούμενος με τις αποδείξεις παροχής υπηρεσιών (από Σούπερ Μάρκετ, εστιατόρια κλπ.) θα εισπράττει την αξία των αγορών του από την εφορία, αν τα δύο τελευταία ψηφία της απόδειξης είναι ίδια με αυτά… του λαϊκού λαχείου που κληρώνει κάθε εβδομάδα!!!» Και αυτή είναι η επίσημη πρόταση για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής…. Να σας πω, δε θυμάμαι σε ποια οικονομική θεωρία ο τζόγος προκρίνεται ως μέτρο κατά της φοροδιαφυγής.
Θεωρώ πως ως λαός έχουμε αρκετά υψηλή και ποιοτική αίσθηση του χιούμορ. Κάπου εδώ όμως τα πράγματα σοβαρεύουν. Κι ας προσπαθούν κάποιοι να μας υποβάλλουν το κλίμα μιας εποχής… εποχής και αποχής… χαβαλέ και τριημέρων (άραγε με τι χρήματα;) Εμείς ως ψηφοφόροι ξέρουμε ότι στις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου η ψήφος μας είναι η πολιτική επιλογή του ευρωπαϊκού μας μέλλοντος. Και δε θα πρέπει απλώς να καταψηφίσουμε φαιδρές αδιέξοδες πολιτικές.
Στις 7 του Ιούνη έχουμε υποχρέωση να ψηφίσουμε ΥΠΕΡ:
ΥΠΕΡ της ανακατανομής του πλούτου που θα απαλύνει το μαρτύριο των ασθενέστερων και θα κάνει την κοινωνία δικαιότερη.
ΥΠΕΡ της οικονομικής ανάπτυξης που θα στηρίζεται στην Πράσινη Ανάπτυξη.
ΥΠΕΡ της πολιτικής που θα δώσει προτεραιότητα στην αυτοδύναμη ανάπτυξη κάθε περιοχής στο νέο περιφερειακό γεωπολιτικό σύστημα.
ΥΠΕΡ των ευρωπαϊκών πολιτικών λύσεων του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΘΑΝ.ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ