Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Λεωνίδας Φιλιππόπουλος: Όλα για την Μεσσηνία. Δεν δίνω κούφιες υποσχέσεις. Είναι ώρα για δουλειά και συνεργασία




Στην κατάμεστη αίθουσα του ξενοδοχείου REX, προστά σ’ ένα ενθουσιώδες ακροατήριο, που τον διέκοπτε συχνά, πραγματοποίησε, απόψε βράδι, την κεντρική ομιλία του ο υποψήφιος βουλευτής Λεωνίδας Φιλιππόπουλος. Συγκινημένος από την παρουσία και τις εκδηλώσεις στελεχών, μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ, τους ευχαρίστησε και απηύθυνε χαιρετισμό από την Καλαμάτα, την πρωτεύουσα της Μεσσηνίας, το λίκνο της ελευθερίας και του πολιτισμού. Τόνισε ότι δεν ώρα για κριτική και αογοήτευση. Είναι η ώρα για να πάμε τον τόπο μας μπροστά, ώρα για δουλειά και συνεργασία. Τονίζοντας την ανάγκη συνεργασίας είπε «Μην περιμένετε από καμιά Αθήνα να μας σώσει, πρέπει εμείς να συνεργαστούμε».

Με έμφαση είπε ότι ο καιρός των κούφιων υποσχέσεων, του παλαιοκομματισμού, πέρασε. Λέγοντας σχετικά: «Αλλά πέρα από τα κόμματα είναι και τα πρόσωπα. Είναι το πιο μεγάλο διακύβευμα του μέλλοντός μας. Θέλετε υποσχέσεις που θα σας χαϊδέψουν τα αφτιά; Δικαίωμά σας. Όμως αυτό δεν θα βελτιώσει την ζωή σας. Να γιατί ζητώ την ψήφο σας. Γιατί εμένα δεν με λένε Μαυρογυαλούρο. Γιατί με λένε Λεωνίδα Φιλιππόπουλο και είμαι γιος του Θανάση».

Στην συνέχεια αναφέρθηκε στα έργα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που έδωσαν και θα δώσουν ευκαιρίες για ανάπτυξη στο νομό μας, για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και την πολιτιστική κληρονομιά της Μεσσηνίας, που πρέπει να εκμεταλλευτούμε στον τουρισμό και την βελτίωση της ζωής μας, και κατέληξε:

«Αυτό είναι το όραμά μου, η δουλειά και η συνεργασία. Το να λες αγαπώ τον τόπο μου είναι εύκολο να το λες και δεν στοιχίζει. Εγώ δεν θέλω να σταθώ στα λόγια.

Φίλες και φίλοι,

Ήλθε η ώρα!

- Να αναβαθμίσουμε και να στηρίξουμε τον Μεσσήνιο αγρότη, τον εργαζόμενο, τον επιχειρηματία.

- Να δώσουμε στη Μεσσηνία το μέλλον που της αξίζει.

- Να χαράξουμε την νέα πορεία, στα νέα δεδομένα.

- Να βγάλουμε τον τόπο μας από τον μαρασμό.

- Να στηρίξουμε τον πολιτισμό και την ιστορία μας.

- Να προσφέρουμε στον Μεσσήνιο το σύστημα υγείας που δικαιούται.

- Μα πάνω από όλα, να κρατήσουμε την νεολαία στον τόπο μας.

Μας περιμένει αγώνας που θα είναι σκληρός.

Για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολύ!!!»।»


Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Φίλη και Φίλε…

Ξέρω ότι απογοητεύτηκες,
ίσως είσαι άνεργος,
σίγουρα είσαι θυμωμένος και με το δίκιο σου,
ίσως έχεις ήδη γυρίσει την πλάτη στους πολιτικούς
και πίστεψε με σε καταλαβαίνω
Άλλωστε πολίτης είμαι και εγώ , όχι πολιτικός…
και σαν πολίτης αγανακτώ, πεισμώνω, επαναστατώ…
Διεκδικώ όμως …δεν παραιτούμαι... και μπαίνω μπροστά…
Κερδίζω, κερδίζεις… Εσύ και Εγώ… Μαζί….
Μπορούμε!! Πίστεψε το...
Στήριξε με …Γίνε εσύ η αλλαγή।

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

«Πρέπει να τελειώνουμε με το λαϊκισμό των υποσχέσεων»

Λεωνίδας Φιλιππόπουλος

Υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ

1. Δεν έχω την αίσθηση του αποδιοπομπαίου τράγου. Άλλωστε, δεν είναι όλοι οι πολιτικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση που έχουμε φθάσει. Είναι κρίμα κάποιοι να προβαίνουν σε ακραίες αποδοκιμασίες στο σύνολο του πολιτικού κόσμου. Είναι μια αποκρουστική φασιστική αντίληψη η ισοπέδωση των πάντων. Υπάρχουν ατομικές ευθύνες. Ιδιαίτερα σήμερα που η ανανέωση των ψηφοδελτίων φθάνει στους μισούς υποψηφίους, δε βλέπω γιατί οι νέοι υποψήφιοι έχουν ευθύνη. Μάλλον διακατέχονται από την αίσθηση της προσφοράς. Και είναι ευγενική η φιλοδοξία να προσφέρουν, ώστε να διορθωθούν λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος και να χαραχθεί μια καινούργια και πιο σύγχρονη πορεία για τη χώρα. Τουλάχιστον, αυτή είναι η δική μου φιλοδοξία.
2. Μακάρι να ήταν το ρουσφέτι η μόνη αιτία που απωλέσαμε τον παράδεισο της αξιοκρατίας. Όμως, αν θέλεις να ξαναστρώσεις το δρόμο προς τον παράδεισο, υποχρεούσαι να αποτάξεις το ρουσφέτι. Πρέπει συνολικά να αλλάξει όλη η παλαιοκομματική νοοτροπία. Κυρίως θα πρέπει να αλλάξει η αντίληψη ότι το βουλευτικό λειτούργημα είναι επάγγελμα και μας εξασφαλίζει το μέλλον. Το ψηφίστε με για να μη μείνω άνεργος, πρέπει να τελειώνει. Όπως πρέπει και να τελειώνουμε και με το λαϊκισμό των υποσχέσεων. Πρέπει όλοι να σταθούμε στρατιώτες στη γραμμή, για να σηκώσουμε και πάλι τον Ήλιο της ανάπτυξης και της εθνικής αξιοπρέπειας πάνω από την Ελλάδα.
3. Αγαπώ την πατρίδα μου, τη Μεσσηνία, και ασπάζομαι ότι η Μεσσηνία είναι ευλογημένος τόπος. Όμως, για να συμβάλεις στην ανάπτυξη, πρέπει από την κεντρική κυβέρνηση να έχει βγει ένα συνολικό πρόγραμμα και να ερευνήσεις ποια από τα πλεονεκτήματα, και είναι πολλά αυτά, της Μεσσηνίας χωράνε. Από εκεί και πέρα, είτε στην αντιπολίτευση είτε, καλύτερα, στην κυβέρνηση, θα έχεις τη δυνατότητα να βοηθήσεις στην υλοποίησή τους. Όμως, εδώ έρχεται η δική μου φιλοσοφία, που δε θέλω ψηφοφόρους πελάτες, αλλά ψηφοφόρους συνεργάτες. Θέλει συνεργασία, για να βρεις τα πλεονεκτήματα και να τα αξιοποιήσεις. Εύκολα μπορείς να αναφέρεις τη γεωργία. Αλλά χρειάζεται συνεχής συνεργασία να πείσεις τον αγρότη για νέες καλλιέργειες, για καθετοποίηση της παραγωγής. Πρέπει να τον πείσεις για τα πλεονεκτήματα, αλλά και να σε πείσει ότι έχει τη θέληση να τα υλοποιήσει και όχι να εκμεταλλευτεί χωρίς αποτελεσματικό έργο, άλλη μια φορά, τις όποιες χορηγίες και επιδοτήσεις. Χρειάζεται και από το λαό αλλαγή νοοτροπίας.
4. Όλα τα προβλήματα είναι μείζονα, δεν υπάρχουν μικρά. Από την αντιμετώπιση της φτώχειας και της ακρίβειας μέχρι τη μάστιγα της εποχής μας, τα ναρκωτικά, από έναν άνεργο που ψάχνει για δουλειά μέχρι τον επιχειρηματία που αγωνιά να κρατήσει ζωντανή την επιχείρησή του. Εδώ, όμως, δε φθάνει μόνον η κοινοβουλευτική δράση. Χρειάζονται ευρύτερες συνεργασίες πολιτικών, τοπικών αρχόντων, φορέων και ατόμων. Τον τελειότερο νόμο να ψηφίσει το Κοινοβούλιο, αν αυτόν δεν τον ασπαστεί όλη η άλλη κοινωνία και δε συνεργαστεί στην εφαρμογή του, θα παραμείνει ένα γραμμένο κείμενο σε ένα χαρτί και τίποτα παραπάνω. Μέχρι πρότινος ήμουν πρόεδρος σε έναν οργανισμό πρόληψης και αντιμετώπισης της εξάρτησης από ψυχοδραστικές ουσίες. Αν δε βρίσκονταν οι εκπαιδευτικοί που θα μας έδιναν βήμα για την πρόληψη και την ενημέρωση, αν δε συνεργαζόταν ο ίδιος ο εξαρτημένος και η οικογένειά του, το αποτέλεσμα θα ήταν μηδαμινό. Η πρώτη και κύρια υποχρέωσή μας, ως πολιτικοί, είναι να εμφυσήσουμε αυτή την ανάγκη συνεργασίας. Πρέπει, ως πολιτικοί, να πάψουμε να βγαίνουμε στα κεραμίδια και να φωνάζουμε ότι χάρη στις προσπάθειές μας έγινε το ένα ή το άλλο. Κάτω και πριν από εμάς υπάρχουν όσοι εμπνεύστηκαν και πρότειναν το έργο, υπάρχουν αυτοί που ασπάστηκαν την αναγκαιότητά του και αγωνίστηκαν στους δρόμους. Πρέπει να πάψει η ανάρμοστη καπηλεία και εγώ κάπηλος δεν υπήρξα.


http://www.tharrosnews.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=36335&Itemid=32

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Φίλες και φίλοι,

Παρά το αρνητικό κλίμα, παρά τις όποιες ενστάσεις γνωστών και φίλων,
παρά τις παροτρύνσεις να περιμένω , να αντιστραφεί το κλίμα, να μην χρεωθώ κι εγώ τα όποια λάθη, τις όποιες παραλήψεις, θα είμαι και πάλι υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ।

Γιατί πιστεύω ότι τώρα στα δύσκολα, τώρα που το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξαναγυρίσει στις ρίζες του, να ξαναβρεί την ταυτότητα του, να ξαναγεννηθεί, να ξανασυναντήσει τον κόσμο του, οφείλω να δώσω τη μάχη.

Θα απολογηθώ για όσα έγιναν και όσα δεν έγιναν. Θα απολογηθώ για λάθη άλλων, αλλά πιστέψτε με δεν ήταν το όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου λάθος.
Άτυχα το διαχειρίστηκαν λάθος άνθρωποι σε λάθος στιγμές.

Η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη μας ενώνει.
Την συνυπογράψαμε.
Και εγώ τιμώ την υπογραφή μου.

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Πολιτική, πολιτικός και κοινωνία
Η άλλη όψη του Λεωνίδα Φιλιππόπουλου
Συνέντευξη στον Θανάση Κουκοβίστα
Το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας (πρώην ΚΕΠΕΨΟ), ιδρύθηκε το 1999. Από τότε σε ολόκληρο το νομό Μεσσηνίας, σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ, τους ΟΤΑ, συλλόγους και φορείς, πραγματοποίησε 1604 δράσεις, στις οποίες συμμετείχαν 117. 044 άτομα. Με διάφορες εκδηλώσεις οι επιστημονικοί συνεργάτες του ΚΕΠΕΨΥ ενημέρωσαν, ευαισθητοποίησαν και εκπαίδευσαν την τοπική κοινότητα σε προβλήματα χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών, τον εθισμό στο διαδίκτυο, τον εθισμό στον τζόγο και τις διατροφικές διαταραχές. Στα πλαίσια της πρόληψης οργανώθηκαν σεμινάρια αντιμετώπισης των παραγόντων που οδηγούν στην εξάρτηση, αλλά και σεμινάρια ψυχοσωματικής, πνευματικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Στο διάστημα αυτό ολοκληρώθηκαν 4 τριετή επιστημονικά προγράμματα κι έχει ξεκινήσει η εφαρμογή του πέμπτου.
Αναζητώντας ένα υπεύθυνο, τον πρόεδρο, του οργανισμού, να μας μιλήσει για τις δράσεις και τα μελλοντικά σχέδια, αντικρίσαμε ένα από τα πιο γνωστά πρόσωπα της καλαματιανής κοινωνίας, τον πολιτικό Λεωνίδα Φιλιππόπουλο. Αυθόρμητα βγήκε το πρώτο ερώτημα:
-Άλλοι στην θέση σου θα είχαν κάνει σημαία την απλή συμμετοχή τους σε έναν τέτοιο Κέντρο. Παρ’ όλο που είσαι πρόεδρος του ΚΕΠΕΨΥ, ελάχιστοι το γνωρίζουν, γιατί;
• Οι κότες κακαρίζουν για να διαφημίσουν το αβγό που έκαναν. Για έναν πολιτικό επιβάλλεται η ουσιαστική προσφορά του στην κοινωνία και όχι η εκμετάλλευση της προσφοράς του για μια χούφτα ψήφους. Αυτοί που πρέπει να το γνωρίζουν, το γνωρίζουν. Δεν είναι στις προθέσεις μου να αυξήσω τον αριθμό τυχαίων ψηφοφόρων, αλλά συνεργατών ψηφοφόρων.
-Οι τυχαίοι ψηφοφόροι όμως εξασφαλίζουν την εκλογή σου...
• Λάθος!!! Στόχος μου είναι να γίνουν συνεργάτες μου όλοι οι κάτοικοι του νομού, ακόμα και αυτοί που δεν με ψηφίζουν. Πρέπει να συνεργαστούμε όλοι μαζί. Καθήκον μου είναι να εξηγώ τις κυβερνητικές αποφάσεις και που μας οδηγούν. Αλλά πιο μεγάλο καθήκον μου είναι να ακούω τα προβλήματά τους, να τα κωδικοποιώ και να τα μεταφέρω στην κεντρική εξουσία. Αν συνεχίσω κι εγώ να προωθώ ρουσφέτια για να εξασφαλίζω ψήφους, δεν πρόκειται να πάει αυτός ο τόπος μπροστά. Αυτή η καταστροφική νοοτροπία μας έφτασε στο τραγικό σημείο που βρισκόμαστε. Ψηφοφόρους συνεργάτες χρειάζομαι κι όχι ψηφοφόρους χειροκροτητές.
-Αυτό δεν ανατρέπει την μέχρι σήμερα κατεστημένη νοοτροπία;
• Καιρός ν’ αλλάξει. Αυτή η νοοτροπία μας έφερε σε αυτή την θέση. Η δημιουργία μιας αυλής ευεργετηθέντων, θυμίζει άλλες εποχές, ηγεμονικές. Όμως η σωστή δημοκρατία δεν δημιουργεί φέουδα κι εμείς οι νέοι έχουμε καθήκον και υποχρέωση να αποκαταστήσουμε την λειτουργία της αληθινής δημοκρατίας. Δεν πρέπει να ανακάμψει μόνον η οικονομία μας. Πιο γρήγορα οφείλουμε να ανακάμψουμε τον πολιτικό πολιτισμό μας.
-Γι’ αυτό και δεν κάνεις αναφορά στον πατέρα σου;
• Να το επαναλάβω άλλη μια φορά. Με ενδιαφέρουν οι ψηφοφόροι συνεργάτες, οι δικοί μου κι όχι οι ετερόφωτοι. Ο Θανάσης Φιλιππόπουλος διάνυσε την πολιτική πορεία του. Ανταμοιβή του είναι η αγάπη του κόσμου και ο σεβασμός των πολιτικών αντιπάλων του. Διαχειρίστηκε τα δισεκατομμύρια των σεισμών, αλλά η περιουσία μας μειώθηκε. Είναι ζήτημα αν μας έμεινε το ένα τρίτο. Θέλω να του μοιάσω, να έχω την ίδια πορεία κι όχι να καπηλευτώ τον ίδιο τον πατέρα μου για δέκα ψήφους παραπάνω. Ο καθείς και τα όπλα του, όπως είπε ο ποιητής.
-Και πιστεύεις ότι με αυτά τα μυαλά θα εκλεγείς;
• Δεν θα σταθώ στην αποδοχή όσων με τους οποίους έρχομαι σε επαφή και κουβεντιάζω. Δεν θα επαναλάβω την στερεότυπη παλαιοκομματική φράση: «τα μηνύματα του κόσμου με γεμίζουν με αισιοδοξία». Θέλω και οι πολίτες να αλλάξουν νοοτροπία, να μην ζυγίζουν την ψήφο τους με στενό ατομικό συμφέρον. Άλλωστε οι προοπτικές ρουσφετιού στέρεψαν. Το παλιό πέρασε. Ο λόγος μου απευθύνεται στους νέους, που σήμερα νιώθουν στο πετσί τους ότι η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος οδηγεί στον πάτο. Αυτούς καλώ για να αλλάξουμε μαζί τον πολιτικό κόσμο μας.
-Ας γυρίσουμε στο ΚΕΠΕΨΥ. Αν εκλεγείς βουλευτής, πως θα μπορέσεις να είσαι και πρόεδρος;
• Το καθήκον μου είναι να ασκώ την διοικητική μέριμνα. Τις εκδηλώσεις και τις δράσεις, που χρειάζονται συνεχή παρουσία, τις υλοποιούν οι επιστημονικοί συνεργάτες του Κέντρου και με αρκετή επιτυχία μάλιστα. Δόξα τω Θεώ, και υπάρχουν τα ηλεκτρονικά μέσα και κάθε άλλη ευκολία επικοινωνίας. Άλλωστε, αν εκλεγώ βουλευτής, θα βρίσκομαι δίπλα στα διοικητικά κέντρα. Οι υπηρεσίες, από τις οποίες εξαρτάται η πιο εύρυθμη λειτουργία του Κέντρου, θα είναι εύκολα και άμεσα προσβάσιμες σε μένα και δεν θα χρειάζεται να διανύω εκατοντάδες χιλιόμετρα για να τις επισκεφθώ.
-Θα γλυτώνει και κάποια έξοδα το Κέντρο...
• Να ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή, αν και δεν μ’ αρέσει να μιλώ γι’ αυτό. Όταν συμμετέχεις στις δράσεις ενός Κέντρου με μεγάλο κοινωνικό έργο, δεν το χρεώνεις, του προσφέρεις.
-Εσύ έχεις προσφέρει πολλά;
• Αυτό είναι προσωπική υπόθεση και δεν αφορά κανένα τρίτο. Ο καθένας προσφέρει κατά τις δυνατότητές του και κατά την συνείδησή του.
-Εδώ, άλλοι, χωρίς ένα τηλεφώνημα, γεμίζουν τα ΜΜΕ με ανακοινώσεις του τύπου, χάρη στις άοκνες προσπάθειές μου, έγινε το ένα και τ’ άλλο.
• Αυτό πρέπει ν’ αλλάξουμε. Σε τελευταία ανάλυση, εκλέγεσαι για να εξυπηρετείς την τοπική κοινότητα κι όχι να στήνεσαι μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες με ύφος «δοξάστε με». Όσο πιο γρήγορα φύγουμε από τέτοιες πρακτικές και τέτοια νοοτροπία, τόσο πιο γρήγορα θα πάμε μπροστά. Πρέπει να θάψουμε τον παλαιοκομματισμό οριστικά.
-Ένα ερώτημα με γαργαλάει για τελευταίο. Ο Λεωνίδας Φιλιππόπουλος συγκινεί τους πολίτες, θέλουν να τον ψηφίσουν. Όμως γιατί να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ;
• Αυτές οι εκλογές ζητούν απάντηση στο δίλημμα, με την Ευρώπη ή εκτός Ευρώπης. Αυτή είναι η πρώτη επιλογή και δεύτερη επιλογή το κόμμα. Σαν κόμμα έχουμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα, τον πρόεδρό μας τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Όχι μόνον είναι προσανατολισμένος στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, αλλά έχει κερδίσει και την αποδοχή των Ευρωπαίων ηγετών, που, κατά σύμπτωση, ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Δεξιά. Για τους πολίτες που επιθυμούν να συνεχίσουμε να είμαστε μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης, το ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τον Ευάγγελο Βενιζέλο, αποτελεί την πιο λογική επιλογή τους. Προσωπικά, είμαι αισιόδοξος για την πορεία του κόμματος.
Κάπου εδώ τελείωσε η συνέντευξη. Με έναν συνομιλητή θελκτικό η κουβέντα δεν τελειώνει. Τελειώνει όμως ο χώρος στην εφημερίδα. Αυτά που δεν τελειώνουν, είναι τα οράματα και η διάθεση κοινωνικής προσφοράς του Λεωνίδα Φιλιππόπουλου. Η εκτίμηση ανήκει σε αυτούς που θα κλείσουν τον φάκελο και θα ρίξουν την ψήφο τους στις κάλπες.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Περί δημοκρατίας και κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης

''Τώρα στην προεκλογική περίοδο σας βλέπουμε. Έτσι και βγείτε βουλευτές θα σας χάσουμε!'': Αυτή είναι η μόνιμη επωδός των πολιτών, όταν έρχονται σε επαφή με υποψήφιους βουλευτές της περιφέρειάς τους. Και θα συμφωνήσω: Πράγματι, είναι μια μεγάλη αδυναμία της αντιπροσωπευτικής, της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Γιατί, αν το εξετάσει κανείς αντικειμενικά ή ακόμα και πρακτικά, ένας εκλεγμένος βουλευτής είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται στην Αθήνα τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας και να μετέχει στις συνόδους της Βουλής. Έτσι, κατά τα ειωθότα, οι βουλευτές στην διάρκεια του Σαββατοκύριακου και την Δευτέρα το πρωί εγκαθίστανται στο γραφείο τους στην εκλογική τους περιφέρεια και περιμένουν τους ψηφοφόρους τους να περάσουν από το γραφείο τους.
Αυτή η στρέβλωση της δημοκρατικής αντίληψης θυμίζει νοοτροπία παλαιών ημερών. Υποχρέωση των εκλεγμένων βουλευτών είναι οι συνεχείς περιοδείες στις περιοχές του νομού της εκλογής τους. Κι αυτό, γιατί μέλημα ενός εκλεγμένου βουλευτή οφείλει να είναι ο κάθε πολίτης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στον τόπο, όπου ζει, ανεξάρτητα από το αν υπήρξε ψηφοφόρος του ή όχι.
Μια τέτοια πράξη στηρίζει την δημοκρατία: Από την μια μεριά μεταφέρει το σκεπτικό των επιλογών του κόμματος στο οποίο ανήκει. Από την άλλη, ακούει, μετράει και μεταφέρει στο διοικητικό κέντρο τις αγωνίες και τις προσδοκίες των πολιτών, ώστε να διαμορφώνεται μια ουσιαστική πολιτική που θα υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Η νοοτροπία του υπερέχοντα είναι η πρώτη που πρέπει να αλλάξει. Ιδιαίτερα οι νέοι πολιτικοί, οι αμέτοχοι του παλαιοκομματισμού, έχουν υποχρέωση να σταθούν δίπλα στον πολίτη και να γίνουν ο σύνδεσμος του λαού και της πολιτικής εξουσίας. Νέοι άνθρωποι, νέες ιδέες, αλλά και νέα αντίληψη των πολιτών στην επιλογή της ψήφου τους. Έφθασε η ώρα να εκλείψει οριστικά ο πολίτης πελάτης - ψηφοφόρος. Αυτό είναι το πρώτο και ουσιαστικό βήμα αλλαγής και προόδου.

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Το μετέωρο βήμα εμπρός στο μέλλον

Φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Όμως υπάρχει μια πραγματικότητα, η υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης. Οι υποστηρικτές της την ονομάζουν βοήθεια. Η αλήθεια είναι άλλη. Είναι δανεικά, που θα τα γυρίσουμε πίσω και οι δανειστές μας θα αποκομίσουν κέρδη. Παραχωρήσαμε μέρος της εθνικής κυριαρχίας μας, αλλά αποφύγαμε την άτακτη χρεοκοπία. Ποτέ ένα γεγονός δεν έχει μία μόνον ανάγνωση. Πίσω από μια ζοφερή βιτρίνα, υπάρχει πάντα μία διέξοδος.
Κανείς δεν έχει πει μια πικρή αλήθεια, είτε μένουμε στο ευρώ είτε φεύγαμε από το ευρώ, θα έπρεπε να αποφεύγουμε την συνεχή αναφορά μας στο παρελθόν. Πιστεύω ότι και οι δύο αντιλήψεις, εντός ή εκτός ευρώ, αφήνουν περιθώρια διεξόδου από την κρίση. Οφείλουμε, εφ’ όσον η επιλογή έγινε, να σταματήσουμε τις στείρες αρνητικές κριτικές. Ιδιαίτερα ,τώρα που μετά από μεγάλους αγώνες της κυβέρνησης και κυρίως του υπουργού οικονομικών Ε. Βενιζέλου επετεύχθη ένα σημαντικό βήμα. Αποφεύχθηκε η χρεοκοπία της χώρας .
Τώρα όλοι πρέπει να στύψουμε το μυαλό μας να βρεθούν λύσεις. Οι σκέψεις μας και οι πράξεις μας πρέπει να έχουν στόχο την ανάκαμψη της οικονομίας. Η έλλειψη θετικών προτάσεων από την αντιπολίτευση ήταν η μεγάλη ασθένεια του πολιτικού συστήματός μας. Ενώ ακόμα μεγαλύτερη ήταν η ανατροπή αποφάσεων της παλαιάς από την νέα κυβέρνηση, ακόμα κι αν αυτή προερχόταν από το ίδιο κόμμα. Επί τέλους, αυτό κάποτε πρέπει να παύσει.
Είχαμε φθάσει στο χείλος του γκρεμού. Η σωτηρία μας δεν εξαρτάται από το ύψος του κουρέματος των ομολόγων και του νέου δανείου. Αυτά βοηθούν, αλλά δεν δίνουν λύσεις. Οι λύσεις θα έλθουν από πολιτικές αποφάσεις για το τι θα γίνει. Αυτό είναι έργο της κυβέρνησης, όποια και να προκύψει από τις επόμενες εκλογές, αλλά είναι και έργο της αντιπολίτευσης να τις υποδείξει. Με άλλα λόγια, αυτό που χρειάζεται είναι η αλλαγή της πολιτικής νοοτροπίας. Κάποτε, η χώρα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού, θα πρέπει τώρα να αποκτήσει και πολιτικό πολιτισμό.