Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ

του Λεωνίδα Θαν. Φιλιππόπουλου
Οικονομολόγου

Το πρώτο πράγμα που έκανε για τους αγρότες η ΝΔ αναλαμβάνοντας την διακυβέρνηση της χώρας το 2004 ήταν να μετονομάσει το Υπουργείο Γεωργίας σε Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων … Κι εκεί έμεινε. Έκανε όμως κάτι ουσιαστικό για να βοηθήσει τους αγρότες; Ή μήπως τελικά τους γύρισε πίσω στην εποχή του Κιλελέρ; Αλλάζει κάτι το γεγονός ότι τότε τους έλεγαν τσιφλικάδες και κολίγους, ενώ σήμερα μιλάμε για καρτέλ και εξαθλιωμένους αγρότες.

Οι Έλληνες αγρότες πλήττονται από μία συνεχόμενη κρίση. Ανεξαρτήτως από το πώς την παρουσιάζουν τα κανάλια αυτοί βιώνουν καθημερινά την τρομακτική αύξηση του κόστους παραγωγής τους, από τη μια και την κατακόρυφη πτώση των τιμών των προϊόντων τους, από την άλλη. Τα αγροτικά εφόδια (λιπάσματα, φάρμακα, ζωοτροφές, κ.λπ.) ακριβαίνουν ραγδαία, ενώ οι τιμές των αγροτικών προϊόντων τους μειώνονται.

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης. Τη φετινή χρονιά οι τιμές των λιπασμάτων αυξήθηκαν δύο φορές, την πρώτη κατά 60% και τη δεύτερη κατά 40%.

Την ίδια, βέβαια, στιγμή οι παραγωγοί αναγκάζονται να πωλούν σε χαμηλές τιμές, λόγω των πιέσεων που δέχονται από τους εμπόρους, τους μεσάζοντες και την ανάγκη αποπληρωμής των δανείων τους. Η Αγροτική Τράπεζα συν της άλλης, ξέφυγε από τον ιδρυτικό της στόχο (τον οποίο είχε εμπνευστεί ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός και ιδρυτής της Α Ελληνικής Δημοκρατίας, Αλέξανδρος Παπαναστασίου),ο οποίος ήταν και θα έπρεπε να είναι η εξυπηρέτηση του έλληνα αγρότη και όχι η καταδυνάστευσή του, όπως γίνεται σήμερα από την ΑΤΕ, η οποία χρησιμοποιεί, προφανώς, απατηλά τον ιδρυτικό της τίτλο <Αγροτική>, ενώ στην ουσία είναι εμπορική, η οποία όπως και άλλες τράπεζες πλειστηριάζουν κτήματα και ακίνητα των αγροτών για να πουλάνε διακοποδάνεια και εορτοδάνεια!

Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών της Μεσσηνίας αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας καταδεικνύουν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες αγρότες στο κλάδο τους. Απέναντι τους όμως βρίσκουν τη μονοκόμματα ανάλγητη στάση της κυβέρνησης με δακρυγόνα «απώθησης», και μεταφορά του «μετώπου» που δημιούργησαν στο χώρο της παιδείας στους δίκαιους αγώνες των αγροτών.

Ο εμπαιγμός των αγροτών με την διάθεση 500 εκ. ευρώ που αφορά μόνο στις αποζημιώσεις (που ούτως ή άλλως ήταν αναγκασμένη η κυβέρνηση να δώσει) θα πρέπει να προβληματίσει τον αγροτικό κόσμο: Η διάθεση των παραπάνω χρημάτων δεν λύνει, σχεδόν, κανένα απολύτως πρόβλημα, αφού οι απαιτήσεις του αγροτικού κλάδου είναι μεγαλύτερες και βαθύτερες. Τα ίδια προβλήματα και άλλα τόσα θα συνεχίσουν να υπάρχουν και στο πολύ κοντινό μέλλον.

Στην πρόσφατη επίσκεψη του στη Καλαμάτα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επεσήμανε
μεταξύ των άλλων ότι<… είναι απαράδεκτο, για ένα τέτοιο προϊόν, όπως είναι το ελαιόλαδο, που είναι το επίκεντρο της μεσογειακής δίαιτας, η τιμή του να μην καλύπτει ούτε το κόστος παραγωγής. Ότι είναι απαράδεκτο, η ψαλίδα που μεγαλώνει ανάμεσα στο ράφι και στο χωράφι, να φτάνει σε αναλογία 1 προς 3 και, τα καρτέλ και τα μονοπώλια, να κάνουν πανηγύρι πάνω στον κόπο των αγροτών Ξέρετε πολύ καλά ότι η τυποποίηση, και το σωστά οργανωμένο marketing, ελάχιστα υφίστανται στις πολιτικές της Ν.Δ., ως συνείδηση. Το ελληνικό επώνυμο παρθένο ελαιόλαδο είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο στη διεθνή αγορά, ενώ θα έπρεπε να την είχε κατακτήσει.>
Και για να μιλάμε συγκεκριμένα :δεν ξεκαθαρίζεται τι μέτρα θα ληφθούν για το αγροτικό πετρέλαιο, τον Φ.Π.Α. ή την αποπληρωμή των δανείων τους. Και ακόμα περισσότερο δεν φαίνεται στον ορίζοντα σχεδιασμός για την ανάπτυξη των ελληνικών θέσεων περί γεωργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Απαιτούνται γενναίες πολιτικές αποφάσεις για τη δημιουργία και αποτελεσματική λειτουργία υποδομών στήριξης της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να υποστηρίζει η ελληνική Κυβέρνηση ότι δεν μπορεί ή ότι δεν αφήνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πάρει μέτρα συμπίεσης του κόστους.

Είναι κύριο και εθνικό καθήκον η στήριξη των αγροτών και της αγροτικής παραγωγής. Η ελληνική γεωργία, όπως και η γεωργία κάθε άλλης χώρας, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς στήριξη. Απαιτείται ένα εθνικό σχέδιο αναζωογόνησης και ανάπτυξης της αγροτικής δύναμης της χώρας. Στόχος θα πρέπει να είναι η αύξηση του εισοδήματος των αγροτών και των κτηνοτρόφων, η ανάπτυξη της υπαίθρου με μέτρα βελτίωσης των συνθηκών ζωής και εργασίας στην περιφέρεια.

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας, ούτε επαίτες, αλλά ο παραγωγικός ιστός της χώρας μας. Είναι τραγικό αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, αν και κοιτίδα του νεοφιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς, ενισχύουν τους παραγωγούς τους για να έχουν μειωμένο κόστος.

Οι αρμόδιοι φορείς και κυρίως το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, υστερούν σε οργάνωση και αδυνατούν σήμερα να παίξουν τον επιτελικό ρόλο στη μεταφορά τεχνογνωσίας και κατευθυντήριων οδηγιών στους αγρότες για την εφαρμογή σύγχρονων καλλιεργητικών τεχνικών.

Η έλλειψη μητρώου αγροτών, το υψηλό κόστος παραγωγής, τα υψηλότοκα δάνεια, η λειτουργία των καρτέλ, η χαμηλή τιμή διάθεσης των προϊόντων, η διάλυση των συνεταιρισμών και το ποιο σημαντικό, η έλλειψη εθνικού σχεδιασμού για τον αγροτο-κτηνοτροφικό τομέα και τη βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου, είναι από μόνα τους αρκετά να αποδείξουν ότι μόνα κατ’ όνομα το υπουργείο είναι «Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων».

Οι παραγωγοί δεν έχουν ανάγκη καινούργια ονόματα… Έχουν ανάγκη μιας κυβέρνησης που να τους στηρίζει!

Θάρρος 27/2/2009 ΑΓΡΟΤΙΚΑ σελ.8